در هفته سوم اردیبهشت ۱۴۰۲، روند معاملات زنجیره فولاد تحت تأثیر برخی تغییرات و اقدامات مهم قرار گرفت که باعث تغییرات چشمگیری در ضرایب قیمتی زنجیره فولاد شد. یکی از نکات قابل توجه، افزایش نسبت قیمت آهن اسفنجی به شمش فولادی بود. به کمک کنترل شدید تقاضای آهن اسفنجی و تعیین دستوری قیمت پایه شمش و همچنین افزایش پیش پرداخت به ۳۰ درصد برای خرید شمش فولادی، مجدداً به بالای ۶۰ درصد افزایش پیدا کرد.

این تغییرات در بازار نشان‌دهنده تلاش برای کنترل تقاضا و مدیریت عرضه در زنجیره فولاد است که بر ضرایب قیمتی تأثیر مستقیم گذاشت. این امر موجب شد فاصله قیمتی بین شمش و میلگرد نیز کاهش یابد. با اعمال سیاست‌های مدیریتی و کنترل تقاضا، فاصله قیمتی بین شمش فولادی و میلگرد به ۱۱ درصد رسید. این نسبت، مطابق با اهداف بورس کالا و وزارت صمت است. این اقدامات به منظور تنظیم بازار فولاد و ایجاد تعادل در عرضه و تقاضا صورت گرفته‌اند.

تأثیر تغییرات قیمت پایه و ضرایب قیمتی در بازار فولاد

یکی دیگر از تغییرات مهم که در روزهای پایانی هفته بازار فولاد را تحت تأثیر قرار داد، افزایش قیمت پایه عرضه آهن اسفنجی برای هفته چهارم اردیبهشت بود. قیمت پایه آهن اسفنجی با تغییر فرمولی ساده، بیش از ۱۳۰۰ تومان بالاتر از قیمت فرمول مرسوم قبلی تعیین شد که باعث جنجال زیادی در بازار شد. مسئولان بازار فولاد این تغییرات را با هدف افزایش عرضه آهن اسفنجی و کاهش محدودیت‌های تقاضای آن اعمال کرده‌اند. این اقدامات عرضه بیش از ۱۵۰ هزار تن آهن اسفنجی در بورس کالا را به دنبال داشته است.. یکی از عوامل مهم در کاهش فشار تقاضا و افزایش عرضه در بازار فولاد محسوب می‌شود.

نمودار ضرایب قیمتی زنجیره فولاد

نمودار ضرایب قیمتی زنجیره فولاد

با توجه به تغییرات اخیر، نمودار ضرایب قیمتی زنجیره فولاد نشان‌دهنده افزایش نسبت قیمت آهن اسفنجی به شمش فولادی است. این افزایش، به لطف اقدامات مدیریتی همچون کنترل تقاضای آهن اسفنجی، تعیین دستوری قیمت پایه شمش و افزایش پیش پرداخت برای خرید شمش فولادی، به بالای ۶۰ درصد رسیده است. این تغییرات نشان‌دهنده اثر مستقیم سیاست‌های بازارساز در مدیریت ضرایب قیمتی و تأثیر آن‌ها بر روند کلی بازار فولاد است.

منبع: چیلان