یک فعال صنعت فولاد گفت: درصورتی‌که دولت قصد افزایش صادرات فولاد در کشور را دارد، باید ارز نیمایی حذف شود. در نتیجه سود حاصل از صادرات، نصیب تولیدکننده خواهد شد، نه اینکه تمام آن به واردکننده تعلق بگیرد.
چالش ارز نیمایی در صادرات فولاد
حسین بختیاری درباره وضعیت ارز نیمایی فولادسازان اظهار داشت: «براساس بخشنامه جدید دولت، صادرکنندگان فولادی موظف به رفع تعهد ۱۰۰ درصد ارزی با دلار نیمایی هستند. درحالی‌که تولید فولاد کشور به‌طور کامل با ارز نیمایی انجام نمی‌شود.» وی توضیح داد که تولیدکنندگان بخشی از مواد اولیه و قطعات یدکی را با نرخ ارز آزاد تأمین می‌کنند، در حالی که درآمد صادراتی باید با نرخ نیمایی بازگردانده شود.
بختیاری معتقد است که با توجه به شرایط اقتصادی کشور، حذف ارز نیمایی برای صادرکنندگان فولادی ضروری است. وی افزود: «تقدیم ارز صادراتی به واردکنندگان با نرخ نیمایی منطقی نیست و این سیاست، سود تولیدکنندگان را کاهش می‌دهد.»
چشم‌انداز صنعت فولاد در سال ۱۴۰۳
رحام، دبیر سندیکای تولیدکنندگان لوله و پروفیل فولادی، شرایط صنعت فولاد در سال ۱۴۰۳ را دشوارتر از سال ۱۴۰۲ ارزیابی کرد. وی گفت: «با این سیاست‌ها، بازارهای صادراتی از دست خواهند رفت و ورود ارز به کشور کاهش می‌یابد.» او همچنین به سیاست‌های ارزی دولت اشاره کرد: «تولیدکنندگان با دلار ۶۰ هزار تومانی مواد اولیه می‌خرند، محصول تولید می‌کنند و بعد ارز صادراتی را به نرخ نیمایی تحویل می‌دهند. این در حالی است که دولت همان ارز را با نرخ بازار آزاد به واردکنندگان می‌دهد. این معادله، صادرات کشور را نابود می‌کند.»
منبع: معدن‌نامه
