محمدحسین بصیری، کارشناس فولاد در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» عنوان کرد: صنعت فولاد در کشور ما با دو چالش اساسی روبه‌رو است که باید تصمیم‌گیران برای رفع این چالش‌ها همت خود را به کار گیرند. در وهله نخست باید به این موضوع توجه کرد که صنعت فولاد در جهان به‌دنبال استفاده از انرژی‌های جدیدتری است، از همین‌رو این تغییر رویه در پی جایگزین کردن سوخت‌های جدید به جای سوخت‌های فسیلی است. در همین راستا به تازگی در کمیته معدن و صنایع معدنی سازمان ملل این مباحث مطرح بود که باید استفاده از انرژی‌های فسیلی (شامل نفت و گاز) کنار زده شود و در مقابل به سمت استفاده از انرژی‌های پاک با آلایندگی‌های کمتر پیش رفت.
بصیری در ادامه با اشاره به این موضوع که این در حالی است که جهان در حال تغییر فناوری و استفاده از فناوری نسل‌های جدیدتر است، گفت: استفاده از فناوری جدید برای بهره‌گیری و بهینه‌سازی در مصارف انرژی و کاهش میزان آلایندگی در این صنعت مورد تاکید جامعه بین‌المللی است و در این راستا در حال گذر در بهره‌گیری از نسل چهارم فناوری و رسیدن به فناوری‌های نسل پنجم است؛ این در حالی است که ما در ایران همچنان از فناوری‌های قدیمی بهره می‌گیریم که هم با آلایندگی و هم قیمت تمام‌شده بالا همراه است و این موضوع طی سال‌های آتی ما را با چالش‌های اساسی در رقابت با بازارهای صادراتی همراه خواهد کرد.
وی در ادامه با تاکید بر این موضوع که مساله اساسی دیگر برای فولادسازان کشور تامین انرژی است، خاطرنشان کرد: از سوی دیگر، یکی از مشکلاتی که طی سال‌های اخیر فولادسازان با آن به صورت یک مشکل اساسی روبه‌رو شده‌اند، تامین انرژی برق و گاز بوده است؛ بنابراین ضروری به نظر می‌رسد که دولت باید به صورت اساسی به فکر تامین این زیرساخت‌ها که جزو وظایف اوست، باشد؛ زیرا با قطع شدن مداوم برق و گاز در فصل‌های تابستان و زمستان و وقفه در کار، قیمت تمام‌شده محصولات فولادی افزایش پیدا می‌کند و به دنبال آن نیز با افزایش قیمت‌ها در بازار مواجه می‌شویم. بنابراین باید دولت به صورت اساسی درصدد رفع تامین انرژی با ایجاد زیرساخت‌ها باشد، نه اینکه خسارت آن را به گردن فولادسازان بیندازد و تامین این زیرساخت‌ها را نیز برعهده آنها بگذارد.
